از آقا روح ا... تا امام آزادگان

جرقه ی تقریر این کوتاه، از یک سوال خیلی ساده شروع شد: چرا امام خمینی یک الگوست؟ یا به تعبیر دیگر، مگر امام چه ویژگی یا ویژگی هایی دارد که او را از بقیه متمایز می کند؟ برای جواب دادن به این سوال، می شود ساعت ها صحبت کرد یا این که کتاب ها نوشت. ولی ما می خواهیم در این جا فقط با یک دلیلِ – آن هم ساده- پاسخ این سوال را بدهیم: امام، یک نظریه پردازِ عمل گراست! به یک معنی، امام، هرچه گفته عمل کرده! همین. فعلاً همین.

وقتی می گوید: "امریکا هیچ غلطی نمی تواند بکند." همان می شود که گفته. 444 روز جاسوسان این کشور را نگه می دارد و برای احقاق حق ملت، جنگ روانی راه می اندازد و آن قدر امریکایی ها واسطه و میانجی می فرستند و امام، آزادشان نمی کند تا یک تعهدِ بین المللیِ قانونی ازشان می گیرد و به غلط کردن شان می اندازد.

وقتی می گوید: "ملاک، قانون است" یک قدم هم عقب نمی نشیند و فرقی نمی گذارد بین آحاد ملت و نوه ی خودش. همان سید حسین که یادگار سید مصطفایش بود. وقتی شنید که به قول امروزی ها منحرف شده و دست به اسلحه برده، دستور داد دست بسته بیاورندش تهران برای محاکمه و اگر در طول راه، دست از پا دراز کرد، بزنندش. قانون برای همه یک سان است.

وقتی در خط و جمله ی آخر وصیت نامه اش نوشت: "میزان در هر کس حال فعلی اوست." همان شد که شد. تا وقتی آیت ا... منتظری در خط اسلام و انقلاب بود و حرف و قلم و قدمش را برای اسلام خرج کرد، گفت که : "منتظری را من بزرگ کرده ام." یا گفت "سه بار در او خلاصه شده ام." و وقتی بیت و دفتر وی پناه گاه شد برای منافقان و بدخواهان، نوشت: "از آن جا که روشن شده است که شما این کشور و انقلابِ اسلامیِ عزیزِ مردمِ مسلمانِ ایران را پس از من به دست لیبرال ها و از کانال آن ها به منافقین می سپارید، صلاحیت و مشروعیت رهبری آینده ی نظام را از دست داده اید."

وقتی بارها و بارها در صحبت ها و نامه هایش از نقش مردم و رأی آن ها در جمهوری اسلامی گفت و گفت که : "میزان، رأی ملت است"، پای حرفش ایستاد. حتی وقتی یک بار که فرزند برادر بزرگش –مرحوم آیت ا... سید مرتضی پسندیده- در رقابت انتخابات مجلس، در شهر و زادگاهش خمین، از یک پاسدار بی نام و نشان، شکست خورد و برادرش با او از برخی مسائل در عدم سلامت انتخابات سخن گفت، بی آن که این شکست را خدشه به حیثیت و وجاهت خاندان خمینی بداند، خنده ای کرد و گفت: "از این انتخابات، سالم تر کدام است که فرزند برادر من، در شهر من، در انتخابات شرکت کند و رأی نیاورد!"

آن وقتی که گفت: "صاحبان اصلی انقلاب، پابرهنگان و محرومان هستند." نیز، برای اثبات حرفش دستور داد تا جهاد سازندگی و کمیته امداد و بنیاد مستضعفان و بنیاد پانزده خرداد و بنیاد مسکن را به وجود آورند.

همه ی این ها و خیلی از مواردی که گفته نشد، راه را به ما نشان می دهد. نشان می دهد که ما باید چه کار کنیم. امام، بهترین مثال است برای تکلیف گرایی. لایق ترین است برای عمل گرایی. امام، "شاخص" است. راه است. همراه است. روبه روی گمراه است. امام، همیشه امام است. امام، همه ی امام است. حتی اگر بعضی ها "شاخص" را مایه ی نگرانی برخی دوستان بدانند!

پایان

13/3/1390